മൃത്യുഞ്ജയം - സെഫയര്‍ സിയ

കവിത നന്നായിരിക്കുന്നു.. ഗദ്യ രൂപത്തിലെങ്കിലും ആശയം മനസ്സിലായി..ഭൂമിദേവിയെ കുറിച്ചാണ് എന്ന് പകുതി വായിച്ചപ്പോള്‍ മനസ്സിലായി.. ശരിയാണ്, സ്വാര്‍ത്ഥതാല്‍പ്പര്യത്തിനായി ഇന്ന് മനുഷ്യന്‍ പ്രകൃതിയെ ചൂഷണം ചെയ്തു ജീവിച്ചു തുടങ്ങി കാലമേറെയായി.. ഇത് തുടര്‍ന്നാല്‍ എന്താകും സ്ഥിതി?
ജല സ്ത്രോതസ്സുകള്‍ ഇല്ലാതെയാകുന്നു, മരങ്ങള്‍ ഇല്ല, തന്മൂലം പക്ഷികള്‍ക്ക് സങ്കേതമില്ല. ഇങ്ങനെ പരിസ്ഥിതിയുടെ താളം തെറ്റുന്നു..

പ്രപഞ്ചം ഉണ്ടായപ്പോള്‍ ഉള്ള ചരാചരപ്രപഞ്ചം ഇന്ന് ചരപ്രപഞ്ചമായി മാറുന്നു...

കവിതയില്‍ ചിഹ്നം പലയിടത്തും വിട്ടുപോയോ എന്ന് സംശയം... ആശംസകളോടെ...!

Blog Address: http://aardraa.blogspot.com/2011/02/blog-post_17.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2FAMirg+%28%E0%B4%86%E0%B4%B0%E0%B5%8D%E2%80%8D%E0%B4%A6%E0%B5%8D%E0%B4%B0%E0%B4%82%29